گردشگری کاشان از پرمخاطب ترین گردشگری های این صنعت است و انواع گردشگران را چه داخلی و چه خارجی به خود جلب کرده است. نیاسر ، شهر کاشان ، نوش آباد ، بَرزُک ، مشهد اردهال ، قمصر کاشان ، کویر ابوزیدآباد ، کویر مرنجاب ، روستای ابیانه از جمله جاذبه های گردشگری کاشان است که هر ساله گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است.
همه چیز درباره گردشگری کاشان
کاشان شهری تاریخی است که مرکز شهرستان کاشان بوده و بخشی از استان اصفهان محسوب میشود. این شهر مرکزی ایران، در ۲۲۰ کیلومتری جنوب پایتخت، ۹۰ کیلومتری قم و ۲۰۰ کیلومتری شهر اصفهان واقع است.
کاشان که به دارالمومنین مشهور است، یکی از غنی ترین تمدن و فرهنگ سنتی ایران است. قدمت شهرنشینی کاشان حدود ۷۰۰۰ سال بوده و یکی از زیباترین شهرهای ایران است. کاشان اصالت منحصر بفردی داشته و به مشاهیر علمی و ادبی زیاد خود می بالد. همین مسئله باعث شده که کاشان نقش پررنگی در صنعت گردشگری ایران داشته باشد. برخی از مورخین، کاشان را با اصالتترین و اولین شهر ایران و جهان میدانند.
وجود دو منطقه کوهستانی و کویری باعث شده که هرکدام جاذبههای گردشگری و اقلیم خود را داشته باشد. این تنوع طبیعی، کاشان را به یکی از محل های مهم سکونت در ایران بدل ساخته است. آداب و رسوم گلابگیری و قالیشویی از مراسم سنتی این شهر است که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می کند.
وجه تسمیه نام کاشان
چگونگی نامگذاری شهر کاشان مانند بسیاری از نامهای دیگر اختلاف نظر وجود دارد. برخی کاشان را برگرفته از «کی آشیان» به معنای جایگاه حاکمان میدانند و برخی دیگر لغت کاشان را به معنی خانههای تابستانی که با چوب و نی ساخته میشوند، دانستهاند. بر اساس نظر دیگری کاشان تحریفشدهٔ «کاسیان» و به معنای محل اسکان اقوام کاسی (یا همان کاشی) بودهاست (امروزه کاشانیها را «کاشی» خطاب میکنند). بعضی روایات دیگر نامگذاری شهر به نام کاشیان مطرح شده است که به کاشان تحریف شدهاست و علت آن ساخت کاشی مرغوب در این منطقه بوده است.
تاریخچه کاشان
تاریخچه کاشان که اولین شاخصه گردشگری کاشان می باشد، به ۳ دوره « دوران باستان » ، « مهاجرت آریاییان و کاسیان » و « دوران اسلامی » تقسیم می شود.
دوران باستان
اولین تمدن شهرنشینی ایران مرکزی، سیَلْک نام داشته که در ۳ کیلومتری جنوب غربی کاشان قرار دارد. قدمت محوطه باستانی سیلک که در منطقه فین کاشان قرار دارد به حدود هفت هزار و پانصد سال می رسد.
«نزدیک به پنج هزار سال پیش از میلاد، مردم غارنشین فلات ایران، پس از تغییراتی که از لحاظ آب و هوا و تشکیل مزارع و چمنزارها به وجود آمد به دشتها روی آوردند و زندگی تازهای را آغاز کردند و این مهاجرت سبب پیشرفت بیشتری در تمدن آنها نسبت به دورانهای پیشین شد؛ قدیمی ترین مردم دشتنشین، مردم محل سیلک (Sialk) نزدیک کاشان بودند که آثار زندگی ایشان را در آنجا به دست آمده است.»
یافته های باستان شناسان نشان می دهد، پس از تمدن جیرفت کرمان در فلات ایران، سیلک یکی از مکانهای تاریخی است که مدارک و نوشته هایی از دوران مادها در آن پیدا شده است. البته خطی که با نام پرتو ایلامی شناخته شده، همزمان با آغاز تاریخ در ایلام به وجود آمدهبود، ولی پس از رها شدن این پایگاه بازرگانی از میان رفت.
مهاجرت آریاییان و کاسیان
در حدود ۵،۰۰۰ سال پیش، تمدن مردمان تپههای سیلک، مغلوب تمدن آریایی (شاید کاسیها یا همان کاشیها یا در واقع کاسپیان) شد. که یادگارهای آنها در لایههای گوناگون حفاری مانند ظروف لولهدار بلند با نگاره اسب و خورشید و جنگافزار آهنی و شمشیر و نیزههای بلند پیدا شدهاست.
محوطه باستانی سیَلْک در جبهه جنوب غربی کاشان و در ظلع راستی خیابان امیرکبیر کاشان (خیابان متصلکننده مرکز شهر به فین) قرار دارد. این محوطه از دو تپهٔ شمالی و جنوبی و دو گورستان تشکیل شدهاست که در فاصله ۶۰۰ متری یکدیگر قرار دارند.
یکی از گورستانها که گورستان الف نامیده میشود، قدمتی ۳۵۰۰ ساله داشته و در ۲۰۰ متری جنوب تپهٔ جنوبی واقع شدهاست. امروزه بر روی این گورستان بلواری ۲۴ متری به نام بلوار امیرالمؤمنین کشیده شدهاست. گورستان دیگر که گورستان ب نامیده میشود ۳۰۰۰ سال قدمت دارد و در زیر باغها و زمینهای کشاورزی جبهه غربی تپهها قرار دارد.
در تمدن سیلک هنر شدیدا جنبه تزیینی داشته و هنری است که آریاییها با خود آوردهاند. در دوران مادها و سایر دورانهای باستان نیز کاشان پابرجای بودهاست.
دوران اسلامی
در متون جغرافیایی اوایل دورهٔ اسلامی، از کاشان به عنوان شهری کوچک یاد کردهاند. بعد ها به سبب توسعه فلات ایران و موقعیت مرکزی کاشان و قرار داشتنش در مسیر ارتباطات، این شهر را به مرکز مهم صنعتی تبدیل شد. از این مقطع به بعد از کاشان بیشتر به عنوان شهری در اندازه متوسط و البته موفق از یاد شدهاست. شهر در اثر حمله مغول ویران میشود و پس از مدتی دوباره بازسازی میشود. این شهر در دورهٔ صفویه مورد توجه بودهاست و پادشاهان غالباً در آن استقرار یافته اند و از این شهر به عنوان مرکزی تجاری، بزرگ و ثروتمند یاد کرده اند. با وجود آشوبهایی که پس از دوران صفویه بوجود آمد و زلزله بزرگی که در دوره کریم خان زند در کاشان میآید، این موقعیت تا حدودی حفظ میشود. اما آشوبهای اواخر دوره قاجار و ناتوانی در رقابت با نساجی اروپا، موجب زوال شدید شهر میشود.
جغرافیا
جغرافیای کاشان به عنوان دومین شاخص گردشگری کاشان ، از مهمترین و جذابترین موضوعاتی است که گردشگران داخلی و گردشگران خارجی را به خود جذب کرده است. در این بخش به موقعیت مکانی ، اقلیم ، مناطق و معماری آن پرداخته شده است.
موقعیت مکانی
شهر کاشان در شمال استان اصفهان و در میان کوههای کرکس نطنز و کویر مرکزی ایران واقع شدهاست. جایی که از لحاظ پوشش گیاهی, فقیر است و در آن بوتهها و درختچهها کم و بیش یافت میشوند.
دو قلهٔ بلند رشته کوههای کرکس، در جوار کاشان قرار گرفتهاند. قلهٔ گرگش که یکی از این دو قله است، در جنوب غرب کاشان در مجاورت شهر کامو و چوگان قرارگرفتهاست. این قله توسط کارشناسان بینالمللی، به عنوان مکان رصدخانهٔ ملّی ایران، خانهٔ یکی از تلسکوپهای بزرگ خاورمیانه با نوینترین فناوری، برگزیده شد. دومین قله رشته کوههای کرکس، قلهٔ اردهال در غرب کاشان، بلندترین نقطه از ارتفاعات کاشان (ادامهٔ رشته کوههای مرکزی) در مجاورت روستاهای مشهد اردهال، نشلج و مزوشِ اردهال قراردارد. بهمین خاطر این قله، به عناوین «دماوند کاشان» و «بام کاشان» شناخته میشود. البته این قله با نام «دومیر یا در گذشته دامیر» به معنای (محل چرای دامها) نیز شناخته میشود. البته ابتدا مردمان قدیم مزوش، اردهال را به این نام میخواندند ولی امروزه دیگر این نام فراگیر شدهاست.
اقلیم
طبق سیستم کوپن در تقسیمبندی اقلیمی، اقلیم کاشان از نوع BWhsa است و آب و هوای گرم و بیابانی دارد، در این فرمول B خشک بودن را نشان میدهد، W نشان دهنده شدت خشکی است که درآن مقدار باران سالانه (۱۳٫۵) کمتر از میزان متوسط دمای سالانه به سانتی گراد (۱۹٫۷) است. h نشان دهنده این است که متوسط دمای سالانه بیش از ۱۸ درجه سانتیگراد است. s علامت بارش باران در فصول سرد سال یا زمستان است و a میگوید که دمای گرمترین ماه سال از ۲۲ درجه سانتیگراد بیشتر است. بر پایه روش تقسیمبندی اقلیمی دومارتون که بر پایه ضریب خشکی است و دو عامل مهم دما و باران را مد نظر دارد، چون ضریب خشکی کاشان ۴٫۵ است بر اساس روش ضریب دومارتن، کاشان دارای آب و هوای خشک است.
مناطق
براساس مصوبه تأسیس مناطق شهرداریها توسط وزارت کشور، شهرداری کاشان بصورت مناطق پنجگانه تشکیل شد. در حال حاضر کاشان دارای ۵ منطقه شهری میباشد. مهمترین جاذبه های بافت شهری این مناطق بصورت زیر است:
منطقه یک : بافت تاریخی شهر
منطقه دو : بافت نوساز شهر و ناجی آباد
منطقه سو : محلههای لتحر، حسنآباد، صفیآباد و شهرک ۲۲ بهمن
منطقه چهار : فین و محور امیرکبیر
منطقه پنج : راوند، طاهرآباد و خزاق
معماری
شاخص های معماری کاشان را می توان از زاویه شهرسازی ، بناها و خانه های تاریخی و وضعیت پارک ها و فضای سبز بررسی کرد:
شهرسازی
تا به امروز بدلیل اهمیت تاریخی کاشان، معماری سنتی شهری این شهر تا اوایل قرن بیستم حفظ شده است. نماهای سنتی این شهر که در دورههای سلجوقی و صفوی شکل گرفته بود و تا دوران قاجار ادامه یافته بود، در دورهٔ پهلوی و به ویژه نیمه دوم قرن بیستم به شدت تغییر یافت.
در قدیم، شهر کاشان را دیواری بلند محصور میکرده و رفتوآمد به درون شهر توسط چند دروازه صورت میگرفته است. فضای درون شهر مانند دیگر شهرهای دوران میانهٔ اسلامی به چهار قسمت ارگ، مدارس، بازار و محلات تقسیم میشد. قلعه جلالی (ارگ حکومتی کاشان) که در زمان سلطان ملکشاه سلجوقی ساخته شده بود، در طول قرن های هجده و نوزده میلادی از میان رفته بود که البته برجها، دروازهها و دیوارههای شهر، در سراسر قرن نوزدهم باقیمانده بودند.
بازار کاشان در مرکز این شهر واقع شده و دیگر فضاهای شهری در دو طرف آن قرار گرفتهاند. این بازار در دوره صفویه رونق فراوانی داشتهاست که البته در دوره قاجار میزان قابل ملاحظهای از آن رونق کاسته شد. بافت های جدیدتر بازار شامل تیمچه امینالدوله، دو مدرسه و یک مسجد به آن اضافه شده است.
متأسفانه بدلیل اقتضاهای دوران مدرن، تا بحال توجه خاصی به عناصر تاریخی و شیوه زندگی بومی کاشان نشده است. این توسعه شهری سبب شد که در سال ۱۹۲۰ و در اثر رابطه کاشان با تهران قسمت شمال غربی دیوار شهر ویران شود. البته این توسعه شهری و ساخت چند کارخانه و بانک، کاشان را به شهر تاریخی فین وصل کرد. در سالهای ۱۹۳۵–۱۹۴۵ سیاست دولت مرکزی در ساخت راه ماشینرو بین تهران و کاشان سبب توسعهٔ شهر در طول دو راه فین و تهران شد. با رسیدن راهآهن به کاشان ، ایستگاهی در شرق شهر ساخته شد و روستاهای یحییآباد و جمالآباد به بافت شهری کاشان ملحق شد.
بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۵ ، نخستین میدان ماشینرو کاشان همراه با پارکی درون آن ساخته شد. همچنین چند روستای دیگر، بخشی از کاشان بزرگ شدند. بانکها و کارخانههای جدیدی ساخته شد و خیابان بزرگی بین بخش قدیمی و جدید شهراحداث گردید. در هفتاد و هشت سال گذشته (۱۹۴۰–۲۰۱۸)، شهرکهای بسیاری در کنار راهها و خارج شهر پدید آمدهاند و با همان سرعت، دور تا دور شهر قدیمی را احاطه کردند.
بناها و خانههای تاریخی
از بناهای مهم و تاریخی کاشان که هنوز استوار مانده یا آثارشان پابرجاست، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
– مناره زین الدین
– آرامگاه سلطان عطابخش
– مسجد عمادی (مسجد میرعماد)
– مسجد جامع
– مدرسه سلطانی
– مسجد آقابزرگ
– قلعه جلالی
– حمام سلطان امیراحمد
– کاروان سرای امین الدوله
در همه این بناها ویژگیهای معماری مشابهی دیده میشود، که البته مناره زین الدین از این قاعده مستثنی بوده و در این زمینه یکتا است.
تعداد عمارت های تاریخی کاشان حداقل به نوزده بنا می رسد که به خوبی محفوظ ماندهاند. این عمارتها شاخص های عمومی خانههای سنتی کاشان را دارا میباشند، اما نسبت به آنها فضاهای بزرگتر، معماری ماهرانه تر و عناصر مجلل تری دارند. از معروفترین این عمارتها میتوان از خانه های تاریخی زیر نام برد:
– خانه بروجردیها
– خانه بنی کاظمی
– خانه مرتضوی
پارکها و فضای سبز
تا سال ۱۳۹۱ بیش از سی و هفت پار در کاشان افتتاح شد که پارک های معروف کاشان عبارتند از پارک جوان ، پارک بزرگ شهر ( بام کاشان ) ، پارک شهربانو (ویژه بانوان)، پارک ناژون، ملافتح الله، شهید قدیرزاده، شهید حسنزاده، کودک، شهید کریمی، انقلاب، آیتالله مدنی، لاله، پرستار، شهیدان ترنجی پارک نرگس.
باغ فین معروفترین فضاهای سبز کاشان بوده و از مهمترین نمونههای باغهای ایرانی است که هنوز زنده و پابرجاست. وجود آب و درخت، در کنار ابنیه که عناصر ثابت معماری است، باعث پویایی باغ شده و هویتی زنده به این اثر فرهنگی و تاریخی بخشیدهاست. علی رغم آب و هوای خشک منطقه کاشان، باغ فین در مقایسه با بسیاری از باغهای ایرانی مشابه، با آب قابل توجهی سیراب میشود. بعد از میدان نقشجهان و کاخ چهلستون، باغ فین کاشان ، بیشترین بازدیدکننده و گردشگر استان اصفهان را به خود جلب اختصاص داده است.
این باغ در سال ۱۹۳۵ میلادی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.تلاش های بسیاری برای ثبت جهانی این اثر از سال ۲۰۰۷ میلادی آغاز شد و چندین سال به طول انجامید و سرانجام در زمستان ۱۳۸۹، مرحله اول ثبت این اثر در فهرست میراث جهانی یونسکو صورت گرفت. برخی منابع تاریخی، قدمت این باغ را به دوران سلطنت آلبویه نسبت می دهند، در حالی که سازمان میراث فرهنگی ایران طراح باغ را غیاثالدین جمشید کاشانی می داند و ساختمان باغ فین فعلی به دوران شاه عباس بزرگ بر می گردد. البته منابع دانشگاهی نیز طراح باغ را شیخ بهایی معرفی میکنند. مهمترین رویدادی که در اذهان عموم مردم از باغ فین کاشان شکل گرفته، همان جایی است که به دستور ناصرالدینشاه، در سال ۱۸۵۲ میلادی، صدراعظم معروف ایران، « امیرکبیر » را در حمام آن به قتل رساندند. از مهمترین گیاهان این باغ، ۵۷۹ اصله درخت سرو و ۱۱ اصله درخت چنار است که اغلب بین ۱۰۰ تا ۴۷۰ سال سن دارند.
جمعیتشناسی
در صنعت گردشگری، سومین شاخص گردشگری کاشان ، وضعیت جمعیتی این شهر است. بر پایه نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت کاشان برابر با ۳۰۴٬۴۸۷ نفر بودهاست. این شهر حدود ۹۰ درصد جمعیت شهرستان کاشان را در خود جای دادهاست. با اینکه اکثریت جمعیت این شهر را کاشیها تشکیل می دهند، از دیرباز سایر اقوام ایرانی نیز در کاشان بهطور پراکنده میزیستهاند؛ که از مهمترین این اقوام می توان از اصفهانیها، شمالیها، آذریها، لرها و کردها نام برد.
زبان
لهجه مردم کاشان نوعی از زبان فارسی است که لهجه کاشی یا کاشانی نامیده می شود. این لهجه مانند بسیاری از لهجههای فارسی دارای ویژگیهای آواییای است که برخی از آنها خاص این منطقه است. در گذشته کلیمیان ساکن کاشان که امروزه بیشترشان به آمریکای شمالی مهاجرت کردهاند به گویشی از زبانهای مرکزی ایران که به گویش یهودیان کاشان معروف است، تکلم میکردهاند. این گویش به زبان راجی که در روستاهای اطراف کاشان تکلم میشود شباهت داشتهاست.
دین
منابع اسلامی همواره از کاشان در کنار قم به عنوان شهری شیعه مذهب یاد کردهاند.
یهودیان کاشان
کاشان محل سکونت جامعهای مهم از یهودیان و مرکز فرهنگی برای ایشان بودهاست که سابقه آن حداقل به دوره صفویه بازمیگردد. با اینکه گویش یهودیان حضوری دیرین را در این سرزمین نشان میدهد، اما منابع تاریخی هیچ اشارهای به وجود جامعهای یهودی در کاشان نکردهاند و احتمال میرود که ایشان ساکنان روستاهای اطراف کاشان بودهاند. یهودیان به خاطر رونق تجارت ابریشم،در دوره صفویه به کاشان مهاجرت کردند و جامعه یهودی تا اوایل قرن نوزدهم، در آن حضور داشتند. بنا به کتاب آنوسی اثر بابای بن لطف در ۱۶۵۶ میلادی یهودیان کاشان به اجبار مسلمان شدند، هفت سال بعد، پس از مداخله و کمک فقیه شیعه ملا محسن فیض کاشانی، یهودیان توانستند پس از پرداخت جزیه این سالها، دوباره به آیین خویش بازگردند، عدهای نیز بر اسلام باقیماندند که به جدیدالسلامها معروف شدند.
اقتصاد
چهارمین شاخص گردشگری کاشان ، اقتصاد می باشد. اقتصاد کاشان از گذشته روی صنعت کشاورزی و صنایع دستی مانند مسگری، کاشیکاری، ابریشمبافی، مخملبافی، شعربافی، گلیمبافی، زیلوبافی، زریبافی و قالیبافی تکیه داشتهاست. اما اکنون ۹۰ درصد صنعت این شهر بر پایه فرش ماشینی و صنایع وابسته آن است.
صنعت فرش دستباف کاشان در طرحها، نقشها و رنگهای زیبا و جذاب، روزگاری طولانی، زبانزد و نقل محافل هنری، اقتصادی، نمایشگاهی و علمی بودهاست. متأسفانه با گشترش فناوریهای ماشینی، این صنعت و حرفه با ارزش، به همراه حرفههای جانبی آن در حال از بین رفتن و فراموشی است. به علت اینکه ۹۵ درصد فرش جهان در منطقه کاشان تولید و عرضه میگردد، از این شهر به عنوان پایتخت فرش جهان نیز یاد میشود. همچنین قالی دستباف کاشان با شناسه ۰۰۳۸۳ در یونسکو ثبت گردیدهاست.
در اراضی کشاورزی منطقه کاشان و حومه، تولید محصولاتی چون پنبه، پیاز، غلات، صیفیجات و انواع درختان میوه و گیاهان دارویی، گلابگیری و تهیه عرقیجات سنتی رواج دارد. با اینحال قسمت عمده زمینهای این منطقه زیر کشت پنبه و غلات است. همچنین گوجه درختی، سیب درختی، انگور، سبزیکاری و صیفیکاری، چغندر، هویج و شلغم از دیگر محصولات کاشان است. علاوه بر این، پرورش گل در قمصر ، نیاسر ، بَرزُک ، جوشقان قالی و کامو هندوانه و طالبی در آران و بیدگل و کشت سیب زمینی در حومه رونق خوبی دارد و انار فین و راوند و عطر و گلاب قمصر شهرت ویژهای دارد.
در کاشان معادنی مانند مس، آهن، سولفات باریم، زاج سبز، نمک طعام، سنگهای مرمر و تراورتن وجود دارد که بعضی از آنها دست نخورده باقی ماندهاست.
کاشان در زمره اولین شهرهای ایران است که صنایع کارخانهای در آنجا احداث گردیده است. اولین کارخانه در سال ۱۳۱۳ به نام کارخانه ریسندگی پایهگذاری شد و پس از آن کارخانههای دیگری مانند حریر و مخمل (۱۳۳۸)، تاروپود (۱۳۳۴)، کرک (۱۳۴۵)، پشم (۱۳۴۸) و قالی راوند (۱۳۵۰) به کار افتاد. مرحوم ارباب تفضلی، « پدر صنعت نساجی ایران » از اهالی و ساکنین این شهر میباشد.
امروزه کاشان با دارا بودن ۱۲۰۰ کارخانه فرش ماشینی و صنایعی چون خودروسازی، فولاد، چینی و ملامینسازی، کاشیسازی، ریسندگی و ابزارآلات صنعتی تبدیل به یکی از قطبهای صنعتی کشور شدهاست.
گردشگری کاشان نیز یکی از حوزههای اقتصادی کاشان است. کاشان ۱۷۰۰ اثر تاریخی شناسایی شده و ۳۱۳ اثر ثبت شده ملی دارد. جاذبههای گردشگری آن باعث شدهاست که تعداد زیادی گردشگر هر ساله از مناظر دیدنی و آثار تاریخی و صنایع دستی کاشان دیدن کنند. بطور مثال حضور گردشگران در کاشان طی دو سال (۱۳۹۲ و ۱۳۹۳) نسبت به مدت دو سال قبل ۴ برابر رشد داشتهاست.
امکانات مسافری
یکی دیگر از شاخص های گردشگری کاشان امکانات ترابری و مسافری است که هر گردشگری به آن توجه دارد و به عنوان رکن پنجم گردشگری کاشان به آن اهمیت داده شده است. در ادامه وضعیت سه گانه این بخش بررسی می شود.
فرودگاه
فرودگاه کاشان (کد یاتا : KKS، کد ایکائو : OIFK) یکی از فرودگاههای قدیمی ایران است که در تاریخ ۱۳ خرداد سال ۱۳۹۵ پس از سپری شدن بیست و یک سال از افتتاح اولیه آن، بهطور رسمی افتتاح گردید.
راهآهن
کاشان از طریق ایستگاه مرکزی راهآهن کاشان ، به شبکه ریلی کشور متصل میباشد. البته با توجه به توسعه شهری و نیاز به سهولت مسافرت های بین شهری، پروژه ایستگاه قطار سریعالسیر در ایستگاه راهآهن کاشان در دستور کار قرار گرفت که در نهایت در ۳ آبان ۱۳۹۵ این قطار با راه اندازی ۴ ایستگاه راه آهن در مسیر بادرود به کاشان مورد بهره برداری قرار گرفت. مسئولان محلی امید دارند که این قطار با طرفیت ۲۵۲ نفر و سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت، خدمتی به مردم شریف منطقه کاشان باشد.
اتوبوس
شرکت واحد اتوبوسرانی کاشان و حومه در سال ۱۳۷۰ خورشیدی تأسیس شد. این شرکت هماکنون با داشتن ۱۵۹ دستگاه اتوبوس ملکی و ۳۵ دستگاه اتوبوس بخش خصوصی، در ۱۴ خط در حال سرویس دهی در شهر میباشند.
سوغاتی های کاشان
شیرین ترین بخش گردشگری کاشان ، ششمین شاخص گردشگری است که قطعا هیچ گردشگری ، چه گردشگر داخلی و چه گردشگر خارجی ، دست خالی از آنجا بر نخواهد گشت. با توجه به قدمت بالا و فرهنگ غنی شهر گاشان ، سوغاتی های این شهر یکی از ویژگیهای های مهم گردشگری کاشان را برعهده دارند. این سوغاتی ها در زمینه های مختلفی بوده که در ادامه به بخشهایی از آن اشاره می کنیم:
غذاهای سنتی
از جمله غذاهای سنتی کاشان میتوان به گوشت لوبیا، شفته، قیمه ریزه، کوفته چغندر، گوشت عدس بادمجان، گوشت لوبیای سرکه شیره و گوشت کلم و کدو و عدس پلو و کشمش و اشکنه اشاره کرد.
شیرینیها
کلوچه و پشمک ، باقلوا کاشان ، سوهان میرزا حسینی ، حلوا ارده و ارده شیره
عرقیات
عرق گل محمدی ( گلاب )، عرق بیدمشک ، عرق نعناع ، عرق کاسنی ، عرق خارشتر ، عرق هل ، عرق شنبلیله ، عرق دارچین ، عرق شوید و نظایر آن.
خشکبار
انواع میوه خشک مثل زردآلو، آلوچه، انجیر، هلو و سیب.
صنایع دستی
از صنایع دستی کاشان میتوان به کاشی کاری، سفالگری، اصول اربعه معماری و گنبدسازی (گوشه سازی، رسم بندی، مقرنس و گره سازی)، گچ بری، آجرکاری، گره چینی، قالی بافی، نقشهکشی قالی، شعربافی، زری بافی، مخمل بافی، زیلوبافی، گیوه بافی، رفوگری، رنگرزی، نمد مالی، مسگری، مشبک کاری و منبت کاری اشاره کرد. همچنین چند تن از هنرمندان صنایع دستی کاشان از طرف یونسکو مهر اصالت دریافت کردهاند.
قالیبافی
همانطور که در بالا اشاره شد، از شهر کاشان به عنوان پایتخت فرش جهان یاد میشود و به همین دلیل قالی دستباف کاشان با شناسه ۰۰۳۸۳ در میراث جهانی یونسکو ثبت گردیدهاست.
مشاهیر کاشان
تکمیل کننده هفتگانه شاخص های گردشگری کاشان ، مشاهیر کاشان می باشد. تمدن بسیار غنی شهر کاشان ، مشاهیر زیادی را در تمدن ایرانی جای داده است که از آن جمله می توان به مشاهیر زیر اشاره کرد:
– غیاثالدین جمشید کاشانی
– قطبالدین راوندی
– سهراب سپهری
– حبیبالله شریف کاشانی
– فتحالله خان شیبانی
– فتحعلی صبا
– صنیعالملک
– رضا عباسی
– ملا محسن فیض کاشانی
– افضلالدین کاشانی
– سپیده کاشانی
– عزالدین محمود کاشانی
– محتشم کاشانی
– مشفق کاشانی
– حسن کاشی
– کلیم کاشانی
– کمالالملک
– سید علی یثربی کاشانی
– علی مریم کاشانی
– عباس آریانپور کاشانی
– احسان حاج صفی