هند سرزمین هفتاد و دو ملت با عجایب هفتگانه و یکی از کشورهای دنیا می باشد که فراز و نشیب های زیادی را در طول تاریخ به خود دیده است. این کشور در میان مردم به سرزمین هفتاد و دو ملت شهرت دارد. شما می توانید در این کشور انواع ادیان را کنار هم تماشا کنید و نکته جالب توجه این است، که به هیچ عنوان با یکدیگر مشکلی ندارند و به ادیان هم احترام می گذارند.
هند سرزمین هفتاد و دو ملت
هند سرزمین هفتاد و دو ملت از نظر سیاسیجمهوری هندوستان (Republic of India) نامیده می شود، کشوری در جنوب آسیا به پایتختی دهلی نو است. در آخرین سرشماری انجام شده در سال 2016 جمعیت این کشور 1,324,171,354 نفر بود که بعد از چین دومین کشور پر جمعیت دنیا است. هند در جنوب شرقی پاکستان، جنوب کشور های چین، بوتان، نپال و تبت، جنوب غربی برمه و بنگلادش قرار دارد. همچنین هند از غرب با دریای عمان و خلیج فارس، از شرق با خلیج بنگال و از جنوب نیز با اقیانوس هند مرز آبی دارد. هند دارای بیش از سی و پنج شهر بزرگ با جمعیت بالای یک میلیون نفر است. بمبئی، دهلی، کلکته، مدرس، بنگلور، حیدرآباد، اگرا، میسور، جیپور، گوا، پونا، بوپال، تریواندروم، سورات و کانپور از شهرهای مهم این کشور پهناور هستند.
هند سرزمین نژادها، زبان‌ها، آیین‌ها، فرهنگ‌های گوناگون می‌باشد. در هند صدها زبان و هزاران گویش و لهجه وجود دارد. علاوه بر دو زبان هندی و انگلیسی که در قانون اساسی این کشور زبان رسمی اعلام شده است، ۲۲ زبان دیگر در یک یا چند ایالت موقعیت زبان رسمی را دارند. جالب اینکه بدلیل تفاوت گویش های مختلف، دو نفر از ۲ ایالت مختلف حتی ممکن است زبان یکدیگر را متوجه نشوند.
طی ۸۰۰ سال تسلط ایرانیان و ترکان فارسی‌زبان بر هند، هنوز هم آثار فرهنگ ایران و زبان فارسی در هندوستان بسیار مشهود است. زبان فارسی در دوره غزنویان به هند راه یافت و با فرمانروایی دودمان گورکانیان، هند زبان رسمی شد. زبان فارسی هند، شاعران بزرگی همچون بیدل دهلوی، و امیر خسرو دهلوی و دستگاه شعری سبک هندی را در خود پروراند. در حال حاضر در زبان محاوره روزانه در هند، سهم زبان فارسی حدود ۳۰٪، زبان انگلیسی ۵۰٪ و زبان محلی ۲۰٪ است.
ادیان مختلف در هندوستان
ادیان مختلف و فرقه های مذهبی گوناگونی در هندوستان امروزی رواج دارد که اغلب آن‌ها از هندوئیسم، اسلام و آیین بودایی نشات گرفته اند. حدود 80.5% مردم هند پیرو آئین‌های هندو و حدود 13.4% مسلمان هستند. هند همچنین بیش از 2.3% مسیحی و 1.9% « سیک » دارد. هند اگر چه زادگاه آئین بودا بوده، اما جمعیت بودائیان هند در حال حاضر تنها حدود 0.8% برآورد می‌شود. علاوه بر آن پیروان آیین جینیسم 0.8% و مجموع پیروان دین زرتشتی، یهودی، بهایی و بقیه مذاهب 0.4% می‌باشد. البته بدلیل جمعیت بالای هندوستان، همین درصد کم سبب شده بزرگ ترین اجتماع فرقه احمدیه و مذاهب ایرانی بهائی و زرتشتی در سراسر جهان قرار داشته باشد. مسلمانان بیشتر در دهلی، بنگال غربی و نواحی شمال غربی کشور زندگی می‌کنند و در کشمیر، بیشتر جمعیت را تشکیل داده اند. به این ترتیب هند پس از اندونزی و پاکستان پرشمارترین جمعیت مسلمان جهان را در خود جای داده است.
از مهمترین اقلیت‌های دینی هند می توان از زرتشتیان نام برد که به پارسی معروفند. این اقلیت طی بیش از پنج قرن اولیه حمله اعراب به ایران، از ایران به هند مهاجرت کرده اند و بیشتر در مناطق مختلف گجرات و مهاراشترا به مرکزیت بمبئی سکنی گزیدند. اگر چه جمعیت آنان کمتر از ۲۰۰ هزار نفر است، اما نزدیک به ۱۷ درصد اقتصاد هند را در دست دارند. شرکت‌های بزرگی مانند: «تاتا Tata» و «گودریج Goodrich» متعلق به زرتشتیان است. گروه دیگری از اقلیت‌های کم جمعیت بهره‌ها هستند که قدرت اقتصادی مهمی در هند دارند. صاحب شرکت معروف «ویپرو» که جزو ثروتمندترین افراد جهان می‌باشد، از این فرقه است.
نکته ای که حائز اهمیت است، اقلیت ها ، قومیت های مختلف در کنار هم به صلح و صفا زندگی می کنند و از این لحاظ در هیچ کجای دنیا، همزیستی مسالمت آمیزی در این حد تنوع را به خود ندیده است.
تاریخچه هندوستان
پیشینه حضور انسان در شبه قاره هند به 200 تا 400 هزار سال می‌رسد. اما اولین تمدن به معنای واقعی در این سرزمین، تمدن « دره سند » با قدمت نزدیک به سه هزار سال قبل از میلاد است که با تمدن شهر سوخته در ایران هم زمان بوده و با آن مراودات نزدیک داشته است و تقریباً پس از ورود آریایی‌ها بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۱۸۰۰ پیش از میلاد، هر دو از بین رفته اند. اولین امپراتوری در هند با حکومت شاهنشاهی موریا بین سالهای ۳۲۶ تا ۲۰۰ پیش از میلاد شکل گرفت. قدرتمندترین حاکم تاریخ هند تا قبل از گورکانیان، آشوکای بزرگ نام دارد که سومین شاه این سلسله است.
دومین سلسله قدرتمند به نام امپراتوری گوپتا از سال ۳۲۰ تا ۵۵۰ میلادی در شمال هند حاکمیت داشته است. در قرن دهم میلادی سلطان محمود غزنوی « منطقه پنجاب » را تصرف کرده و بارها به شمال هند حمله کرد. تا قرن سیزدهم تاخت و تازهای زیادی از سوی ایران و آسیای مرکزی به هند صورت می‌گرفت. در سال ۱۵۲۶ «بابُر» از نوادگان تیمور لنگ بر هند تسلط یافت و سلسله گورکانیان یا امپراتوری مغولی هند را بنیان نهاد. در سال ۱۷۳۹ میلادی با حمله نادرشاه افشار به هند مقدمات انقراض این امپراتوری فراهم شد و در سال ۱۸۵۷ پس از سال‌ها نبرد سرانجام کمپانی هند شرقی توانست، این امپراتوری را منقرض کرده و سرزمین‌های آن را تصرف کند.
در سال ۱۵۱۰ میلادی پرتغالی‌ها به عنوان اولین مهاجمان اروپایی در « گوا Goa » مستقر شدند. دولت بریتانیا بر اثر شورش‌های سال ۱۸۵۷ میلادی در هند، کمپانی هند شرقی بریتانیا را که گرداننده هند بود، منحل کرد و به این سرزمین خود مختاری داد. اما بین سالهای ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۵ دولت بریتانیا ناچار شد که اداره بعضی از امور کشور را به مردم هند واگذار نماید. در این هنگام رهبر بزرگ جنبش استقلال طلبی هند، « ماهاتما گاندی » قیام کرد و علیه استبداد بریتانیا به مبارزه پرداخت.
در ماه اوت ۱۹۴۷ آخرین سرباز بریتانیایی خاک هند را ترک گفت و در تاریخ ژانویه ۱۹۵۰ هند حکومت جمهوری مستقل خود را اعلام نمود و به عضویت اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع بریتانیا درآمد.
وضعیت سیاسی هندوستان
برخی حکومت هند را بزرگترین دموکراسی جهان می‌نامند. استقلال هند در ۱۵ اوت ۱۹۴۷ اعلام شد. جواهر لعل نهرو عنوان اولین نخست وزیر هند به خود اختصاص داده است. وی که پاندیت به معنی معلم خوانده می‌شد و یکی از بزرگترین رهبران جنبش استقلال هند از کنگره ملی هند بود.
حزبی که اکثریت آرا را در انتخابات به دست آورد، نخست وزیر را تعیین می‌کند و با احزاب ائتلافی هیئت دولت را تشکیل می‌دهد. رئیس جمهور از جمعبندی آراء نمایندگان مجالس مرکزی و ایالتی از میان کاندیداهای احزاب تعیین می‌گردد. کمیسیون انتخابات این کشور یک نهاد مستقل دولتی است که اختیار کامل در تشخیص شرایط برگزاری و نظارت کامل بر برگزاری انتخابات را دارد. حداقل سن قانونی رای دهندگان ۱۸ سال است.
دو مجلس با نام‌های « لوک‌سابا » و « راجیاسا » قوه مقننه هند تشکیل می دهند. نمایندگان راجیا سابا ۲۵۰ نفرند که ۱۲ تن را رئیس جمهور و بقیه را نمایندگان مجالس ایالتی انتخاب می کنند. سناتورها باید در زمینه ادبیات، علم، هنر و مسائل اجتماعی تخصص داشته باشند. همچنین ریاست جلسات این مجلس با معاون رئیس جمهور است.
لوک سابا ۵۴۵ نماینده دارد که ۵۳۰ تن با رای مستقیم شهروندان و ۱۳ تن از ۷ فرمانداری کل انتخاب می‌شوند، ۲ نفر را نیز رئیس‌جمهور از میان بریتانیایی‌های هندی تبار بر می‌گزیند. نخست وزیر از سوی حزب حاکم در مجلس لوک سابا معرفی می‌شود.
اولین انتخابات سراسری هند در ۱۹۵۲ برگزار شد. از آن زمان تا سال ۱۹۶۷ کنگره ملی هند پیوسته بیش از 73% کرسی‌های لوک سابا را در اختیار داشت، اما پس از آن احزاب دیگر به ویژه حزب ناسیونالیست بهاراتیا جاناتا و احزاب ایالتی رشد چشمگیری را در محبوبیت خود شاهد بوده اند.
ساختار حکومتی در هندوستان
همانطور که بالاتر بیان شد، حزبی که اکثریت آرا را در انتخابات به دست آورد، نخست وزیر را تعیین می‌کند و با احزاب ائتلافی هیئت دولت را تشکیل می‌دهد. رئیس جمهور از جمعبندی آراء نمایندگان مجالس مرکزی و ایالتی از میان کاندیداهای احزاب تعیین می‌گردد.
رئیس جمهوری هند به طور غیر مستقیم با آرای مجلس هند که شامل مجالس قانونگذاری، معروف به لوک‌سابا که مجلس سفلی گویند و مجلس علیا معروف به راجیا سابا و همچنین مجلس قانونگذاری ایالت‌ها انتخاب می‌شود. در انتخابات ریاست جمهوری هند علاوه بر نمایندگان پارلمانی، نمایندگان کشوری در ایالت‌های مختلف نیز شرکت می‌کنند که با احتساب رای نمایندگان پارلمان در مجموع ۴۸۹۶ نماینده هستند که رئیس جمهور را برای یک دوره پنج ساله انتخاب می‌کنند. سمت ریاست جمهوری هند هر چند حالت تشریفاتی دارد اما این سمت بالاترین مقام اجرایی بوده و از اختیارات قانونی گسترده‌ای برخوردار است. رئیس جمهوری، رئیس رسمی قوای مقننه، مجریه و قضاییه و همچنین فرمانده کل نیروهای مسلح این کشور است. بر اساس ماده ۵۳ قانون اساسی هند، رئیس‌جمهوری می‌تواند از قدرت‌های قانونی خود بطور مستقیم، به استثنای موارد بسیار معدودی استفاده کند، ولی شورای وزرای تحت ریاست نخست‌وزیر همه قدرت‌های رئیس‌جمهوری را عملاً اجرا می‌کند.
اقتصاد هند
اقتصاد هند چهارمین اقتصاد بزرگ جهان است. هند به رغم رکود اقتصادی جهانی با رشد اقتصادی متوسط بالاتر از ۸ درصد طی چند سال گذشته به یک قدرت اقتصادی تبدیل شده است. این میزان رشد نزدیک به رشد اقتصادی کشور همسایه آن چین است. طبق سنجشی که در مورد برابری قدرت خرید صورت گرفته، اقتصاد هند با داشتن تولید ناخالص داخلی ۶۱۱.۳ تریلیون دلار، در مقام چهارم را دارد. با این وجود میلیون‌ها نفر هنوز در فقر شدید زندگی می‌کنند و درآمد سرانه ۷۲۰ دلار آمریکا برابر با ۳۶۵ پوند در سال است. مشکلات زیربنایی نیز در هند ادامه دارد.
اگر روزی نام هند، فقر و تنگدستی را به یاد می‌آورده است، اکنون پیشرفت‌های اقتصادی و رنسانس علمی این کشور توجه همگان را به خود جلب کرده است. مدت‌هاست که سرمایه گذاری‌های عظیم خارجی در این کشور امری عادی به شمار می‌آید و فروش کالاهای هندی در بازارهای جهان به شدت افزایش یافته است.
هند با اقتصادی بزرگ و نیروی انسانی انبوه، یکی از بهترین مقصدها برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی محسوب می‌شود. هند در فناوری اطلاعات و دیگر حوزه‌ها از قبیل قطعات خودکار، مواد شیمیایی، پوشاک، داروسازی و جواهرات توان بالایی دارد.
هند همیشه یکی از منابع و استعدادها برای سرمایه‌گذاران جهانی بوده است. پیش از این سیاست‌های خشک مربوط به سرمایه‌گذاری مستقیم این کشور، مانع بزرگی در این زمینه محسوب می‌شد. اما در مارس ۲۰۰۵، دولت با اصلاح و تعدیل قوانین مربوطه، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی تا حد ۱۰۰ درصد را در تجارت و اقتصاد مجاز اعلام کرد. در نتیجه یک سری اصلاحات اقتصادی مثبت به منظور حذف نظارت دولت از اقتصاد و سرمایه‌گذاری خارجی صورت گرفت. این اصلاحات هند را به یکی از کشورهای پیشرو در منطقه آسیا – اقیانوسیه تبدیل کرده که با سرعت بالا در حال رشد و پیشروی است.
جغرافیای هندوستان
هند، بخش بزرگی از جنوب آسیا و شبه قاره هند را به خود اختصاص داده است. این کشور با پاکستان، بنگلادش، نپال، بوتان، چین و برمه هم مرز است. جغرافیای هند به طور کلی به سه بخش تقسیم می‌شود:
- فلات بلند هیمالیا
- جلگه گنگ
- شبه جزیره جنوب هند که مناطق مختلف کوهستانی، دره رود خانه‌ای، کویر، دشت و جنگل را در بر می‌گیرد.
پائین ترین سطح هند، در اقیانوس هند، با ارتفاع صفر و بلندترین نقطه این کشور، قله کانچنجونگا، با ارتفاع ۸۵۶۸ متر در هیمالیا قرار دارد که سومین قله مرتفع جهان است.
جفرافیای هند بسیار متنوع است و کوه، بیابان، دشت، تپه و فلات را شامل می‌شود. آب و هوای این کشور از حاره ای در جنوب تا آب و هوای معتدل در شمال متغیر است. مساحت ناحیه قابل کشت هند ۱٫۲۶۹٫۲۱۹ کیلومتر مربع است که به دلیل رشد سوی جمعیت ر و افزایش شهرنشینی رو به کاهش است.
رودخانه‌های طویل هند، شامل: براهماپوترا، ایندوس، گنگ، گوداواری، یامونا، نارمادا و کریشنا هستند. هند از آب و هوایی بسیار متنوع بهره می‌برد. از شمال به رشته کوه‌های هیمالیا ختم می‌شود و رودخانه‌های متعددی که از این بلندی‌ها سرچشمه می‌گیرند هوایی بارانی و خاکی را به نواحی شمالی هند می‌بخشند. رودهای گنگ و براهماپوترا مهمترین این رودخانه‌ها هستند که هر دو به خلیج بنگال سرازیر می‌شوند. هندوها همچنین رود گنگ را مقدس می‌دانند.
هند از زیست جانوری بسیار متنوعی بهره می‌برد. منطقه حفاظت شده‌ای به وسعت ۱۴۱۲ کیلومتر مربع در استان گجرات تنها پناهگاه باقی‌مانده حدود ۳۰۰ شیر آسیایی است. هند زیستگاه بسیاری از پستانداران بزرگ مانند فیل آسیایی، کرگدن تک شاخ و ببر می‌باشد. بیش از ۲۰۰۰ گونه پرنده و سه نوع تمساح در این کشور زندگی می‌کنند.
منابع اصلی مواد معدنی هند شامل زغال‌سنگ، آهن، منگنز، میکا، بوکسیت، تیتانیوم، کرومیت، گاز طبیعی، الماس، نفت خام، سنگ آهک و توریوم می‌باشد.
ذخایر نفت هند که در ساحل بمبئی درماهاراشترا، گجرات و در شرق آسام وجود دارند، بیش از ۲۵ درصد از نیازهای داخل را برطرف می‌کنند.
آب و هوای هند
آب و هوای هند دارای تنوع بسیار قابل توجهی است. از کوهستان‌های همیشه پوشیده از برف هیمالیا تا منطقه حاره و گرمسیری میانه و جنوب و کویر خشک غرب این کشور را دربر می‌گیرد. چهار فصل هند عبارتند از:
- سرد و خشک : از ماه دسامبر تا فوریه
- گرم و خشک : از ماه مارس تا مه
- فصل بارش (Monsoon) : از ماه ژوئن تا سپتامبر
- معتدل : در ماه های اکتبر و نوامبر
به طور میانگین ۱۰۰۰ تا۱۵۰۰ میلمتر باران در سال، تقریباً سراسر هند را در بر می‌گیرد که این مقدار به ۲۵۰۰ میلیمتر در سواحل و ناحیه شمال شرقی هند می‌رسد. میانگین بارندگی سالانه در بنگال غربی به بیش از ۱۱هزار میلیمتر در سال می‌رسد. این کشور دارای آب و هوای بسیار متنوعی می‌باشد.
وضعیت اجتماعی هندوستان
هند دارای یکی از بالاترین آمارهای تجاوز جنسی در جهان است. بر اساس گزارش ها، در سال ۲۰۱۱ میلادی بیش از ۲۴ هزار مورد تجاوز جنسی ثبت شد. البته آمارهای غیر رسمی از این رقم بالاتر است و بسیاری از موارد تجاوزهای جنسی به دلایل مختلف از جمله مسایل خانوادگی و قبیله‌ای گزارش نمی‌شود. گزارش های پلیس هند می‌گوید که در هر ۱۸ ساعت یک مورد تجاوز گزارش می‌شود. نتایج یک پژوهش سازمان ملل درباره شش کشور شرق و جنوب شرق آسیا منتشر شده که مطابق آن تقریباً یک چهارم مردانی که به پرسش‌های این تحقیق پاسخ داده‌اند، دست کم به یک زن تجاوز کرده‌اند.
هند به عنوان کانون ایدز آسیا شناخته می‌شود. این کشور با داشتن دو میلیون و ۱۰۰ هزار بیمار مبتلا به ایدز، رتبه سوم جمعیت مبتلایان به این بیماری را در میان تمام کشورهای جهان دارد. ۶۴ درصد از افراد آلوده به این ویروس در هند به خدمات درمانی ضد ویروس ایدز دسترسی ندارند. البته شمار مبتلایان به ایدز در هندوستان در حد فاصل سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۳ میلادی ۱۹ درصد کاهش یافته است.
فرهنگ هند
فرهنگ هندوستان دارای تاریخی 4500 ساله است. این کشور دارای گذشته ای طولانی در زمینه های فلسفی، الهیات و ادبیات دارد. همانگونه که اشاره شده این کشور دارای ادیان گوناگونی می باشد و این خود سبب به وجود آمدن فرهنگ های گوناگون شده است.
اولین تصویری که با شنیدن لباس هندی به ذهنتان می‌رسد «ساری» است که خانم‌ها رنگ‌های گوناگون آن را به تن می‌کنند. لباس سنتی آقایان را «دوتی» می‌نامند که دوخت خاصی ندارد و آن را دور کمر و پاها می‌پیچند. در مراسم‌های خاص نیز کُتی بلند به نام «شیروانی» یا «اچکان» می‌پوشند که تا بالا دکمه می‌خورد و یقه برگردان ندارد.
از حدود قرن ۳ قبل از میلاد تا ۶ و ۷ میلادی آئین بودایی حاکم بر هند، بر فرهنگ و هنر آن سرزمین تأثیرات زیادی گذاشت. بودا ساکیامونی حدود ۵۶۳ قبل از میلاد متولد شد. وی فرزند پادشاه منطقه‌ای در مرز هندو نپال بود. در پی مشاهده دردهای اجتماعی مردم، راه ریاضت را پیشه کرد و اصول و قواعدی را پایه ریزی نمود که بیش از یک میلیارد نفر پیرو در جهان پیدا کرد. آثار معماری دوره بودائی از چوب بوده و به همین دلیل از کوشک های عظیم و هفت طبقه آن زمان چیزی به جای نمانده است. لیکن بنا به روایات مختلف این آثار متأثر از هنر ایرانی بوده اند.
هنر نقاشی هند اعتبار و عظمتی همپای هنر پیکره تراشی داشته ولی متأسفانه آثار نقاشی چندانی در این سرزمین باقی نمانده است. نخستین نمونه‌های آثار نقاشان هندی، تکه‌هایی هستند متعلق به حدود سده نخست پیش از میلاد، که از غار آجانتا بدست آمده اند. نقاشی های آجانتا چیزی بیش از تجلی اعتقاد و سرسپردگی به آئین بودا هستند و هر چند تصاویر از متون بودایی، اما بازتاب یک هنر پیشرفته و درباری اند.
موسیقی سنتی هند سبکی از موسیقی آسیای جنوبی است. زیر شاخه‌ای از این موسیقی که در قسمت‌های شمالی کشور هند رایج است، موسیقی سنتی هندوستانی (Hindustani) نامیده می‌شود در حالی که شاخه‌ای که در جنوب هند رایج است کارناتیک (Carnatic) شناخته می شود.
رقص از برجسته ترین جنبه های فرهنگی کشور هند می باشد. سبک‌های رقص بارها مردند و بارها احیا شدند و این مطلب در مورد گفته های باراتا نیز صادق است. امروزه تجرید تقریباً ویژگی همه اشکال رقص هندی کلاسیک است. مهمترین مسابقات رقص کلاسیک هندی به نام لاتشپات که مخصوص رقص گجراتی می‌باشد در هند به صورت برون مرزی انجام می‌شود. این مسابقات با حضور استاد اعظم رقص هندی رانی موکرجی به عنوان داور، چالش بزرگی برای شرکت کنندگان که همگی اساتید رقص گجراتی هستند، است.
یکی دیگر از جنبه های فرهنگی کشور هند، فستیوال های این کشور است. جشن هولی از اعیاد رسمی مردم هندوستان است. هولی یک جشنواره ملی و مذهبی بهاره هست که توسط هندی‌ها بخصوص هندوها برگزار می‌شود. هولی به « جشنواره رنگ‌ها » نیز معروف است. در سال های اخیر در کشورهایی که جمعیت بزرگی از هندوها وجود دارد نیز این مراسم برگزار می‌شود. از دیگر جشن های هند می توان به جشن دیوالی، جشن گانش چاتوری، جشن خدایان ناواراتری، جشن اُونام، جشن پوشکار و جشن معبد کالارا اشاره کرد.
جاذبه های گردشگری هند
جاذبه های گردشگری در طول قرن اخیر بسیار به اقتصاد هند کمک کرده است. در کشور هند شهر ها و مکان هایی وجود دارد که سالانه ملیون ها گردشگر را به خود جذب می کنند.
در فهرست زیر نام برخی از دیدنی های هند ذکر شده است :
- تاج محل (Taj Mahal)
- معبد آکشاردام (Akshardham)
- شالیزارهای مونار (Munnar)
- شهر مقدس بنارس (Varanasi)
- معبد طلایی امریتسار (Amritsar)
- شهر طلایی جیسلمر (Jaisalmer)
- قلعه سرخ (The Red Fort)
- دروازه هند (The Gateway of India)
- حیدرآباد (Hyderabad)
- جیپور (Jaipur)
- حیات وحش پریار (Periyar)
- قلعه آگرا (Agra)
- غارهای الورا (Ellora)
استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است.